من می خواهم

«در پایان ما سخنان دشمنان را بیاد نخواهیم داشت اما سکوت دوستان را فراموش نخواهیم کرد.»

مارتین لوتر کینگ

گفتن بعضی از حرفها در حکم زبان سرخه که سر سبز رو بر باد میده اما نگفتن اونها هم مثل یک بغض مثل چنگی که گلو رو فشار میده امان رو از آدم میگیره 

این روزها در اطرافمون کارها و بحث هایی به وجود میاد که کم کم داره سیاهی کمبود اکسیژن رو به چهرمون میاره 

من میخواهم

               من میخواهم

                              من میخواهم

همه جای زندگی ام پر شذه از من میخواهم هایی که به عمل نمی رسند و شاید حتی به زبان 

من میخواهم فکر کنم  من میخواهم بنویسم من میخواهم فریاد بزنم

یاد کارو می افتم که گفته بود

من باید آنچه را احساس میکنم بنویسم....ومینویسم!

ولی تو ای پاسدار جهالت!....اگر میخواهی دهان فریاد مرا قفل کنی؟ .....قفل کن!....اما ...

فراموش مکن....همان انسانی که دیروز ندانسته ،برای تو قفل میساخت !....امروز دانسته کلیدش را برای من میسازد!....

الان حس یک محجور را دارم یک صغیر غیر ممیز و یا شاید با تخفیف یک صغیر ممیز که بجایم 

فکر میکنند

 تصمیم میگیرند 

و عمل میکنند

...

زبان بر کام بگیر

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ ن :کسی را محجور می گویند که از پاره ای تصرفات حقوقی منع شده است یعنی فاقد «اهلیت استیفاء » است

پ ن:صغیر غیر ممیز: شخص نابالغی که دارای قوه درک و تمیز نیست، زشت را از زیبا و سود را از زیان تشخیص نمی دهد

پ ن:صغیر ممیز: صغیری است که دارای قوه درک و تمیز نسبی است